Nederlandse indexpagina van Moto Morini Club Nederland
To the homepage of Moto Morini Club Nederland
javascript: menuboven
etappes
6 etappes, totaal 2.000km  

Mijn motor waarop ik in 2007 Milaan-Taranto uitreed
Opnieuw gereed voor de 2012 editie

Tip: klik op afbeeldingen voor groot formaat



LINKS:
1. Milano-Taranto
2. Aermacchi Club
3. Deelname 2007
Historie van Milaan-Taranto

Tussen 1919 en 1925 werd jaarlijks de Milaan-Napels straatrace georganiseerd. Vanaf medio jaren '30 werd dit parcours verlengd tot Milaan-Taranto. Met een onderbreking tussen 1940 en 1950 werd deze lange afstandsrace tot 1956 16 maal verreden. De ongeveer 1.300km werden bijna non-stop afgelegd in zo'n 12 uur tijd. In 1955 boekte Bruno Francisci de overwinning op een Gilera 500/4. Hij had de afstand afgelegd in 11 uur, 5 minuten en 25 seconden, een gemiddelde snelheid van 126,234 km/u. En dat op de openbare weg! Vanaf 1956 werd de race verboden door de almaar toenemende snelheden en onveiligheid. Dat gold trouwens ook voor de autorace "Mille Miglia". In de jaren '50 van de vorige eeuw reden er coureurs met Moto Morini. Hiervoor had de fabriek speciaal de "Rebello" 175cc ontwikkeld. De Italiaanse coureur Mario Preta legde op zijn Moto Morini Rebello (175cc) de afstand af in 12.08'.45''.

Resultaten Moto Morini tijdens de Milaan-Taranto races
Vanaf het begin van de jaren '50 van de vorige eeuw waren de meeste Moto Morini motorfietsen voorzien van een 175cc 4-takt 1-cilinder motor. In '53 of '54 kwam de fabriek met de Rebello, een 175cc racer beschikbaar voor privé rijders. Daarmee sloeg de fabriek meerdere vliegen in 1 klap: een racer voor privé rijders waarmee de betrouwbaarheid van het merk kon worden aangetoond. In geval van goede resultaten zou dit de naamsbekendheid en het imago (betrouwbaar!) positief beïnvloeden. Vanaf 1954 werden met de Rebello uitstekende resultaten behaald. In 1956 - het laatste jaar van de Milaan-Taranto wegrace - werden zelfs de plaatsen 1, 2 en 3 bezet in het eindklassement van de 175cc klasse. Een uitmuntend resultaat natuurlijk!

2012: 75e jaar Milaan-Taranto

route jaren '50

Boven de winnaars 1937-1956 van de 500cc klasse

Links een routekaart uit de jaren '50 met de stempelposten. De afstand die toen werd afgelegd, afhankelijk van de route, was steeds max. 1.400km

175cc Rebello

Milano - Taranto 1954, 175cc klasse
Plaats Coureur Merk Tijd Gem. snelheid
1. P. Maranghi Mondial 13.19'09" 96,777km/u
2. G. Ridenti Mondial 13.45'05"
3. P. Tramelli Morini 13.49'11"

Milano - Taranto 1955, 175cc
1. Mario Preta Morini 12.08'45" 115,265km/u
2. Osvaldo Perfetti Bianchi 12.36'19"
3. Walter Tassinari Morini 12.43'21"

Milano - Taranto 1956, 175cc
1. Franco Franceschini Morini 12.18'31" 105,091km/u
2. Virgilio Campana Morini 12.23'54"
3. Giampiero Zubani Morini 12.37'38"

De stijgende lijn is meer dan duidelijk:
1954, een 3e plaats, 1955 1e en 3e, 1956: 1e, 2e en 3e!

Tegenwoordig
Vanaf 1986 organiseert 'Moto Club Veteran San Martino' de rally Milaan-Taranto. Nu is de route van ±2.000km opgeknipt in 6 etappes van zo'n 350km. De eerste etappe start net als de vroegere wegrace om middernacht. Daarna wordt er gelukkig alleen overdag gereden. Snelwegen worden vermeden. De hele route voert over secun-daire wegen door de mooiste streken van Italië. De verzorging onderweg is perfect, de hotels zijn uitstekend. Er wordt gereden in diverse klassen, naar inhoud van de motor. Voorts kun je meedoen in de Sportklasse. Deelnemers hieraan rijden voor een (regel-matigheids) klassement. Het gaat er niet om als snelste ergens aan te komen, nee, belangrijk is om op tijd te vertrekken van de plaatsen waar gepauzeerd wordt. Eén maal per dag is er een behendigheidsproef.

Hiermee zijn bonuspunten te scoren die meetellen voor het klassement. Naast de Sportklasse is er de gastronomische klasse. Deze deelnemers rijden de route, genieten en maken gebruik van de faciliteiten. In tegenstelling tot wat je van Italianen zou verwachten is Milaan-Taranto uitstekend georganiseerd. Naast technische ondersteuning rijdt er voor het ergste geval een bezemwagen en zelfs een ambulance mee.

Voorbereidingen
Na aanmelding via de Aermacchi Club in december 2011, werden de deelnemers voor Milaan-Taranto 2012 ergens in maart bijeen geroepen in Heusden. De grootte van de groep Nederlandse deelnemers: 16 personen. Vergeleken met 2007 leek het deelnemersveld iets internationaler geworden. Destijds reden hoofdzakelijk Italianen, Duitsers en Nederlanders mee. Nu stonden er rijders van méér nationaliteiten aan de start zoals Engelsen, Canadezen, een Australiër en een Zweed. Begin juni ontving ik algemene gegevens van de Aermacchi Club over Milaan-Taranto 2012. O.a. werd gemeld dat de startnummers op de officiële site gepubliceerd waren. Mijn nummer: 117. Als ik 1-1-7 optel krijg ik een '9'. Ik heb eens opgezocht waar de 9 voor staat en kwam dit citaat tegen:

"Het Nummer 9 geeft een persoon het vermogen subtiel te zijn. Het wordt vertegenwoordigd door
Guru Teg Bahadur en de Kwaliteit van Kalmte.
Het is gemakkelijk voor een 9 om in te voelen met wat werkelijk gebeurt".

De inschrijving

Medio april ontving ik een mailbericht van Claudia van de Italiaanse organisatie 'Moto Club Veteran San Martino', dat mijn deelname geaccepteerd was. Hierna heb ik de 'oude' gele borden van 2007 opgediept en nieuwe plakcijfers van 15cm aangeschaft. Deze gele borden duiden op deelname in de 'sportklasse'. Hieraan is een klassement gekoppeld. Ik was benieuwd of ik het in 2012 - met de ervaring van 2007 - beter kon doen dan destijds. Motoren van vóór 1960 krijgen witte startnummers.

 
De etappes voor Milaan-Taranto 2012:

Startnummer uit 2007,...

I

Milano - Vicenza:

337km

1e etappe start vanaf middernacht. Langs de linkeroever van het Gardameer. Op weg naar Vicenza één berg van 1150m. ...het nieuwe hieronder

II

Vicenza - Florence:

352km

Vanaf Vicenza dagetappe's. Redelijk vlakke etappe. Laatste 100km: 2 cols van 1173 en 1020 meter.

III

Firenze - Pomezia:
(Rome)

373km

Onderweg een aantal heuvels,
waarvan de hoogste zo'n 800 meter.

IV

Pomezia - Caserta:
(Napels)


338km

O.a. langs de kust bij Rome.

V

Caserta - Matera:

377km

Een vijftal passen door de Apenijnen. Hoogte maximaal
1150 meter.

VI

Matera - Taranto:

142km

Duidelijk kortere en vlakke rit.
 
Totaal:


1919km

 

Deelnemers met een Moto Morini
Uit de deelnemerslijst op de officiële website van de organisatie blijkt dat er 9 deelnemers met een Moto Morini hebben ingeschreven: 1 Corsarino (50cc), 1 Corsaro (125cc). Opmerkelijk dat er dit jaar géén Morini's meerijden in de 175cc klasse. In die andere klassieker, de Moto Giro d'Italia zijn het vaak de Morini 175cc rijders die de prijzen binnenhalen. Het deelnemersveld bestaat totaal uit:
155 solo-motoren, 22 scooters, 4 zijspan combinaties en 31 (moderne) motoren in de gastronomische klasse. In 'mijn' klasse, de 350cc, rijden maar liefst 7 (!) van de 15 deelnemers, ofwel 47% op een Moto Morini 3½. Beter bewijs dat de Morini 350 uiterst geschikt is voor deze rally is er haast niet. Niet alleen is de motor erg betrouwbaar, hij stuurt ook nog eens messcherp!


Hierboven en onder wat foto's van preventief onderhoud: het wisselen van de tandriem.

 

Technische voorbereidingen
Wim had voor mij een nieuw Mitsuboshi tandriempje gescoord. Tegenwoordig lastiger om aan te komen sinds de importeur niet meer aan particulieren verkoopt. Het riempje was het laatst vernieuwd in 2007 en heb ik nu nu preventief vervangen. De oude zag er nog prima uit! Verder is de ontsteking zo'n 5o later gezet, om gepingel van de motor te voorkomen. De Morini wil 98-100 RON benzine, maar 98 octaan is in Italië niet te vinden. Waarschijnlijk tank je er Euro 95, maar zelfs dat kon ik in 2007 niet vaststellen bij het gebrek aan aanwijzingen op de pomp. Voor de etappes in de bergen had ik daarom 'octaanbooster' ingeslagen. Verder ook een mini-jerrycan van 2 liter voor het geval die ene pomp net iets verder weg was. Banden, remkabels, remmen, ketting, verlichting waren allemaal prima in orde.

omhoog roadbook roadbook roadbook pag. 2

volg de pijl voor pag. 2